Maandagochtend vroeg om 7.15 uur startte ik mijn iPad om de Barneveldse Krant te lezen tijdens mijn ontbijt. De eerste krantenkop die me opviel was “Pro98, De wolf blijft voorlopig”. Ja, helaas wel, dacht ik. En als-ie diep in de bossen van de Veluwe blijft, is dat ook prima. Maar niet zoals het nu gaat.

Zoals de wolf in de dorpskernen en zelfs in de bebouwde kom van Barneveld rondloopt kan gewoonweg niet. Niemand is veilig, de wolf zelf ook niet. De nummer 1 doodsoorzaak van de wolf is immers platgereden worden door een auto. Het kan toch echt niet zo zijn dat we met zijn allen gaan accepteren dat het “normaal” is wat er nu gebeurt.

Ik begrijp heel goed dat we niet terug kunnen naar de 19e eeuw, toen we dachten dat we de natuur straffeloos volledig naar onze hand konden zetten, alles wat niet beviel konden doden en alles wat wel beviel konden gebruiken tot het op was. Daar hebben we van geleerd.

Maar we moeten nu ook niet naar de andere kant doorslaan en als mens nergens meer ingrijpen. Wij mensen hebben net zo goed een rol in de natuur. En daarom ben ik zo blij dat ons college zo hard haar best doet om de urgentie van de wolvenproblematiek haarscherp op de kaart te zetten om duidelijk te maken dat we echt de wolf moeten gaan beheren.

Want hekken waar de wolf gewoon overheen springt en anders wel onderdoor graaft werken niet. Waarvan de optimale hoogte al 3x naar boven is bijgesteld, en die 4e keer komt ook nog wel. Niet alleen is het praktisch gezien onmogelijk om al het vee achter gaas en schrikdraad te zetten, het is ook financieel onhaalbaar. Om over het dagelijks opstallen van onze dieren maar te zwijgen. Dat is niet in het belang van dierenwelzijn, maar ook niet in het belang van hun veiligheid. Dieren die zijn opgesloten in een stal waar wolven omheen lopen te snuffelen raken in paniek en verdrukken elkaar.

Maar bovenal, straks ziet ons buitengebied eruit als de Bijlmerbajes. Hoge metalen hekken met stroomdraad, en een avondklok voor onze dieren en onze kinderen. Daar ga je met je ‘vitale buitengebied’. Dit beeld moeten we echt niet willen, ook al omdat dit ook ander wild belemmert, verstrikt en soms zelf doodt.

En zoals we nu bezig zijn is de wolvenpopulatie snel groeiend en die zal ook niet snel stabiel worden. Er is een overvloed aan eten in de vorm van vee, en de enige natuurlijke vijand van de wolf is de mens, die niet mag beheren, niet mag bejagen en zelfs niet verjagen.

En op dat punt gaat het in mijn ogen echt heel erg fout. De wolven die hier rondlopen zijn niet schuw meer. Want wij mensen mogen ze niet bang maken en schuw houden. We hebben het te lang te horen gekregen: wolven zijn schuw, ze zijn bang van mensen, je ziet ze overdag zeker niet en in het bos alleen als je heel veel geluk hebt, en ze eten vooral wild. Welnee, allang niet meer, omdat wij mensen ze geen strobreed in de weg mogen leggen.

Op het moment dat wij daadwerkelijk mogen gaan verjagen en beheren dan pas zullen we opnieuw kunnen spreken van schuwe wolven die je nauwelijks ziet, die diep in de bossen van de Veluwe verscholen blijven. Dus niet bij ons op de dam of op het schoolplein, maar in het bos waar ze zelfs hier in Nederland een rol kunnen spelen en kunnen helpen het ecosysteem in evenwicht te houden. En ja, dan mag die wolf best blijven, en niet eens ‘voorlopig’. Maar echt alleen als de mens zijn noodzakelijke hoofdrol in het ecosysteem kan en mag spelen. Want ook de mens heeft - net als de wolf – z’n eigen territorium nodig, en die wil dat kunnen verdedigen, en dat lijkt tot nu toe door iedereen vergeten te worden.

Heel graag waren ook wij uitgenodigd door de desbetreffende voormalige boswachter om mee te praten en te denken over dit o zo belangrijke onderwerp want de rol van de mens moet helder zijn en ruimte voor ingrijpen bieden.

Namens de fractie van Lokaal Belang,
Ingrid Lether